Samenwerking en langetermijnstrategie essentieel voor energiehulporganisaties
Toekomstmogelijkheden van energiehulporganisaties en hun medewerkers

Toekomstmogelijkheden

Energiehulporganisaties werken veelal met tijdelijke subsidies. De Rijkssubsidies liepen aanvankelijk tot 2025. De zogenaamde SPUK-regeling is inmiddels verlengd tot 2027, zij het zonder extra middelen. Dat leidt tot een onzeker werkaanbod en beperkte mogelijkheid om lange termijnstrategieën te ontplooien. Bovendien zijn de organisaties voor een groot deel afhankelijk van vrijwilligers. Stabiele en duurzame financiering en een gevoel van mede-eigenaarschap is cruciaal voor de toekomstbestendigheid van energiehulporganisaties.

Lokale organisaties hebben sterke banden met bewoners maar moeite met opschaling, terwijl landelijke organisaties eenvoudiger kunnen opschalen maar lokale partners nodig hebben. Vanuit de drie casussen in het onderzoek blijkt dat de kracht van een goede aanpak met name ligt in het nastreven van dezelfde doelen, een werkelijk intensieve samenwerking en een wijkgerichte aanpak. Samenwerking met regionale partners, gemeenten en woningcorporaties zorgen voor een efficiënte uitvoering van projecten, betere toegang tot subsidies, gedeelde verantwoordelijkheid, benutting van elkaars sterke punten, kennis van de wijk en een sterke band met de lokale gemeenschap. In de praktijk blijkt dit uitdagend door uiteenlopende doelen en eigenaarschap. Nauwe samenwerking met isolatie- en buurtklusbedrijven, welzijnsorganisaties en woningcorporaties biedt kansen voor verbreding van dienstverlening en betere ondersteuning bij verduurzamingsprojecten van gemeenten en bij bijvoorbeeld renovatieprojecten van bewoners. Door nauwe samenwerking vergroten energiehulporganisaties het continueren van hun toekomstige dienstverlening en kunnen zij bewoners over de energietransitie projecten informeren en bijstaan.

Doorstroommogelijkheden energiehulp

Energiehulporganisaties maken gebruik van zowel vrijwilligers als medewerkers met een arbeidscontract. Een kwart van de medewerkers ziet het werk als een opstap naar een andere baan. Dit geldt vooral voor medewerkers met een contract. Er lijkt met name interesse voor een functie in de duurzaamheidssestor. Doorgroeien naar een functie in de technische sector wordt minder genoemd. Dat heeft waarschijnlijk te maken met het profiel van de respondenten (veel vrijwilligers) en het taken die ze doen. Dat is nu vooral het geven van advies en het uitvoeren van kleine besparende maatregelen, en beperkter het uitvoeren van grotere technische maatregelen.

Samenwerking met woningbouwcorporaties, onderhouds-, installatie- en isolatiebedrijven kan meer mogelijkheden creëren voor de ontwikkeling en training van energiehulpen. Hoewel de functie van energiehulp een sterke sociale component heeft, lijkt er in de praktijk weinig interesse te zijn voor doorstroom naar het sociale domein. Coaches vervullen in relatie tot het sociale domein vooral een signaleringsfunctie, maar er zijn mogelijkheden om door te stromen naar functies die meer gericht zijn op de wijk of directe leefomgeving, zoals woonconsulent of in buurtteams.