Tools > Aardgasvrij wonen: drijfveren en barrières van bewoners > Fase 1: Bewustwording (stap 1-3)

Fase 1: Bewustwording (stap 1-3)

Laatst gewijzigd op:

Stap 1: Bewust worden van aardgasvrij als thema

Voordat bewoners overgaan tot actie zal er een periode zijn waarin zij kennis nemen van het concept aardgasvrij wonen. Door middel van verschillende media worden bewoners zich bewust van wat aardgasvrij wonen (of een alternatief begrip, afhankelijk van de framing) inhoudt. Bewoners zullen in de volgende stap terecht komen als zij inderdaad kennisnemen van aardgasvrij wonen en het zien als iets wat relevant is voor henzelf.

+ Drijfveren die bewoners ervaren

Bewoners geven aan dat hun woning vroeg of laat aardgasvrij moet worden. Dit besef helpt deze bewoners bij het maken van een afweging; wanneer is het een goed moment om over te gaan op een aardgasvrije woning gegeven het feit dat het een keer moet gebeuren? Bewoners geven aan dat ze het dan beter nu kunnen doen omdat er nu financiering is en ondersteuning vanuit de gemeente. Misschien is de situatie later minder gunstig. Eén van de bewoners zei: ‘’Ik heb twee keuzes, ik kan een spandoek ophangen en protesteren tegen iets wat toch wel gaat gebeuren, of ik kan meehelpen, meedenken en meedoen. Ik kies voor dat laatste.’’ Kijk, als er niemand begint dan gebeurt er nooit wat, toch?’’, aldus een andere bewoner. Het team aardgasvrij Purmerend benadrukt dat bewoners niet verplicht zijn van het aardgas af te gaan. In plaats daarvan vertellen ze de bewoners wat de voordelen zijn van overstappen op dit moment (financiële tegemoetkoming en ontzorging door de gemeente). Verder wijzen ze erop dat in de toekomst aardgasvrij wel een verplichting kan worden. Bewoners kunnen dan wellicht niet profiteren van de voordelen die nu gelden. Alle geïnterviewden zijn overtuigd dat aardgasvrije woningen vroeg of laat verplicht zullen worden. ‘Je zal daarom wel gek zijn als je nu niet overstapt’, aldus één van de geïnterviewden.

Een aantal bewoners geeft aan dat de situatie van de bewoners in Groningen heeft bijgedragen aan hun beslissing om voor een aardgasvrije woning te gaan. Ze geven aan zich in te leven in de mensen die scheuren in hun huizen hebben en last hebben van aardbevingen. ‘Mensen raken daar hun huis kwijt’, aldus één van de geïnterviewden. ‘’Je zal er maar wonen. Ik heb echt diep, diep medeleven met de mensen die daar, nou ja, in een ruïne moeten wonen en daar ook niet op een redelijke wijze voor worden betaald. Ze worden met een fooi afgescheept’, aldus een andere bewoner.

Sommige bewoners geven aan dat ze aardgas eng vinden: ‘Je kan brand krijgen, of nog erger: een ontploffing in je huis’. Zij vinden het om deze reden prima dat het gas verdwijnt. ‘Als je geen vuur in huis hebt, is de kans op brand heel klein.’

Sommige oudere bewoners geven aan dat het belangrijk is over te gaan op aardgasvrij om zo fouten uit het verleden recht te zetten. ‘’Onze generatie heeft al zo veel verpest. We waren dolblij met ons plastic maar datzelfde plastic is nu een ramp in de zeeën en dat soort dingen, maar toen we het kregen wisten we niet het resultaat op het eind.’’

Veel bewoners geloven dat de gasprijs uiteindelijk gaat stijgen en dat gas duurder zal worden dan alternatieven. Dit is voor sommige bewoners een belangrijke voorwaarde om over te gaan naar aardgasvrij. Een bewoner zei: ‘’Als de gasprijs gaat dalen dan kom ik terug op mijn beslissing om over te gaan naar aardgasvrij!’’

Een paar bewoners geeft milieu als motivatie aan. Zo zegt één bewoner: “Ja, ik wil beter alles voor de milieu. Tuurlijk. Voor de dieren, voor ons. Alles voor onze gezondheid.”

+ Barrières die bewoners ervaren

Geen van de gesproken bewoners is echt geïnteresseerd in het onderwerp aardgasvrij of duurzaamheid in het algemeen. Toen gevraagd werd wat men dan wel belangrijk vond, antwoordde één bewoner: ‘De camping’. Anderen zijn sceptisch over de effecten van een aardgasvrije woning: ‘Wij gaan van het gas af, maar in Duitsland gaan ze er juist op?’ ‘Wij moeten van het gas af, maar tegelijkertijd gaan ze Schiphol uitbreiden, beetje onzinnig dan’. ‘Nederland is maar zo’n klein landje, als alleen wij dit doen gaat het niets uitmaken.’

Een bewoner geeft aan het allemaal wordt opgelegd door de elite maar dat het niets oplevert. “En ik vind het gewoon krankzinnig wat onze regering allemaal wil, en wat de EU wil, wat de elite wil. Wij moeten straks elektrisch gaan rijden, we moeten dus van alles en nog wat, het wordt ons gewoon opgelegd, en het levert niets op.”

Enkele bewoners zijn ervan overtuig dat aardgas een schone brandstof is voor het verwarmen van woningen. ‘’ Er zijn echt ontzettend veel misverstanden rond aardgas. Er wordt tegenwoordig gedaan alsof het een of ander giftig product is wat immense schade aanricht in de wereld, en in het milieu. Maar mensen vergeten een beetje dat aardgas eigenlijk heel erg schoon is, heel erg efficiënt qua energieopwekking, verbranding, reststoffen.’’

‘Ik heb liever een schoon strand en schone vis dan een aardgasvrij huis’, aldus een geïnterviewde.

Niet alle bewoners zijn overtuigd dat de aardgasvrije alternatieven schoon zijn. Ze geven bijvoorbeeld aan dat er voor biomassacentrales veel hout moet worden gekapt. Ze vragen zich af waar dat allemaal vandaan moet komen. Ook over zonnepanelen bestaat bij sommige bewoners twijfel. ‘’Zonnepanelen worden gemaakt in China. Dat wordt onder omstandigheden gedaan waar ook heel veel CO2 bij vrijkomt.’’

Enkele bewoners zijn ervan overtuigd dat we met de transitie naar aardgasvrij voor de gek worden gehouden en dat er van hogerhand allerlei belangen spelen die niet met de ‘gewone mens’ worden gedeeld. De wereld zou van deze transitie niet schoner worden. Een bewoner vertelt: ‘’Wij dansen naar de pijpen van de Amerikanen en de NATO en de EU, en nu moeten wij dus van het Russische gas af. Dat is de reden waarom we van het aardgas af gaan. Want de Amerikanen die hebben al gezegd: Nou, dat is prima, dan gaan jullie van het Russische gas, dan komen wij LNG in olietankers over de Atlantische Oceaan brengen. LNG is vloeibaar gemaakt aardgas, dus het is een grote leugen. Wij zijn in Nederland een beetje ´Domme Jantje´ aan het uithangen, door tweehonderd miljard euro uit te trekken om maar iedereen van het gas af te helpen, waar je echt helemaal niks mee opschiet.’’ 

Een paar bewoners geven aan dat “het verhaal niet klopt”. Volgens hen wordt de wereld alleen maar groener.

“Het is gewoon niet waar. De laatste dertig jaar is de wereld alleen maar groener geworden. Ja, het Amazone regenwoud wordt gekapt. Daar moeten we natuurlijk afblijven. Maar het is niet waar dat wij als mensen alleen voor de CO2-uitstoot zorgen.”

Stap 2: Tam-Tam-fase

Tussen het moment dat bewoners zich bewust zijn van het concept aardgasvrij wonen en het moment dat er informatie is over ieders persoonlijke situatie (zie volgende fase) zal een kortere of langere periode zitten. In deze periode vormen bewoners hun mening op basis van de voor hen beschikbare informatie. Het wordt de tam-tam-fase genoemd, omdat het kan zijn dat deze meningen gebaseerd zijn op onjuiste of onvolledige informatie die bewoners via de tam-tam horen: hun sociale netwerk, social media en reguliere media. Bewoners zullen naar de volgende stap gaan wanneer zij overtuigd raken van de noodzaak voor henzelf.

+ Drijfveren die bewoners ervaren

Sommige bewoners geven aan open te staan voor vernieuwing in het algemeen. Een aardgasvrije woning kan volgens hen geschaard worden onder ‘vernieuwing’.

Een jongere geïnterviewde gaf aan dat zijn vrienden het wel prettig vonden dat hij nu eens inventariseerde wat aardgasvrij zou betekenen. De geïnterviewde kon zijn ervaringen delen.

+ Barrières die bewoners ervaren

Een enkele geïnterviewde geeft aan: “Maar ik heb zoiets van: Ik voel me zo gepiepeld, en eigenlijk voor de gek gehouden, dat ik denk van: Dat kan je je burgers niet aandoen.”

Er zijn verschillende geïnterviewden die sceptisch zijn over de toekomst van het warmtenet. Ze denken dat het altijd erg duur zal blijven en dat het geen goed, stabiel, betaalbaar alternatief zal zijn voor aardgas.

De geïnterviewden uit de pilot geven aan dat ze in het begin van het proces niet onder de indruk waren van de aanpak van Aardgasvrij Purmerend. Ze gaven aan weinig vertrouwen te hebben in het team, omdat ze in eerste instantie wat klungelig en onervaren op hen overkwamen. Pas later, toen er meer technische experts betrokken werden bij het proces, kregen bewoners meer vertrouwen in de plannen. Deze experts hadden meer aandacht voor de visie van bewoners. Aan de andere kant gaven veel bewoners aan wel begrip te hebben voor de gang van zaken, omdat het team ook met veel nieuwe, soms onverwachte scenario’s te maken kreeg en het team ook al doende moest leren.

Er zijn een paar geïnterviewden die moeite hebben met het feit dat Stadsverwarming Purmerend geen concurrentie heeft. Ze zijn straks afhankelijk van één leverancier van warmte. ‘’Die stadsverwarming heeft volgens mij een monopolie. Dus dan moeten ze eerst eens goed bekijken wie dat beheert en hoe dat gaat.”

Verschillende geïnterviewden gaven aan zelf negatieve ervaringen met warmtenetten hebben gehad in het verleden. Mensen kregen hun huis niet warm in de winter en zaten daardoor in de kou of moesten bijstoken via een kacheltje. Eén van de geïnterviewden was vanwege een slechte ervaring met een warmtenet van een aardgasvrije wijk in Purmerend verhuisd naar een wijk waar huizen nog wel op het gas aangesloten waren. (Inmiddels moet dus ook deze wijk van het gas af.) Een andere geïnterviewde gaf aan voor aardgasvrije woningen te zijn, maar tegen een aansluiting op het warmtenet.

Een bewoner plaatst kanttekeningen bij de warmtepomp. “Als iedereen hier een warmtepomp zou nemen, dat gaat dus in deze gemeente niet gebeuren. Maar als dat zou gebeuren dan zou het twintig jaar duren voordat elk huishouden er een heeft, twintig jaar. En dan zijn de eerste alweer afgeschreven. En het is een grote lawaaimaker. Ze moeten dus omkist worden, en dan hebben ze minder rendement. Dus nee. Ons land is er nog niet op berekend om in zo´n betrekkelijk korte tijd al deze maatregelen te kunnen, moeten, mogen nemen. Dat kan gewoon niet.”

Een bewoner geeft aan dat aardgasvrij leidt tot polarisatie. “Je ziet nu ook verschillende kampen ontstaan [door aardgasvrij]. De sfeer wordt er niet beter op. Ja, ja. Terwijl je eigenlijk juist door die informatieavonden heel veel buren ontmoet, Dus je zou zeggen, dat geeft ook weer meer een band, dat je weer meer mensen leert kennen in je wijk. Dat is dan weer het positieve daaraan, maar als je dan tot de conclusie komt dat het eigenlijk heel negatief is wat ons geboden wordt, ja. Dan achteraf ben je toch niet blij. Dan is het leuk om weer wat nieuwe buren te kennen, maar de plannen die er zijn, die zijn dan minder leuk.”

Een bewoner geeft aan: “En als je dus weer voor de tv of per email of wat dan ook allerlei filmpjes ziet met hele blije mensen die dus een warmtepomp hebben aangeschaft of die vloerverwarming hebben gekregen, allemaal elektrisch, blablablabla. Dan denk ik: “Ja, jullie worden ervoor betaald”. Het is te gladjes.”

Meerdere bewoners geven aan geen voorstander te zijn van stadsververwarming zolang nog brandstoffen worden gebruikt die zij als niet-duurzaam beschouwen. Dit zijn zowel aardgas als de houtsnippers die worden gebruikt. ‘’Zoals hier de stadsverwarming met bio bezig is, nee. Er klopt iets niet in dit warmtenet. Zolang de stadsverwarming nog heel veel aardgas gebruikt dan is het een beetje een schijnoplossing. Een andere bewoner zegt: ‘’Voor zover ik weet, is stadsverwarming niet aardgasvrij’’.

‘’In bestaande bouw wonen voornamelijk oudere mensen, die gaan dit nooit terugverdienen’’, zegt één van de geïnterviewden. ‘Het klinkt lullig, ik ben voor het milieu, maar maak nieuwbouw aardgasvrij, daar zitten jonge mensen, hun leven moet nog beginnen. Daar halen ze de kosten er makkelijk uit, ze krijgen korting, subsidies etc. Oude huizen zou je gewoon moeten vervangen door nieuwbouw en niet gaan aanpassen.’

In de beginfase van een project is er vaak nog weinig te melden vanuit de projectorganisatie, of wordt er nog weinig gedeeld. Dit kan er wel toe leiden dat bewoners zich in die opstartfase weinig gekend voelen.

Als nog niet duidelijk is wat het aardgasvrij worden exact inhoudt, levert dit onzekerheid op bij bewoners. Een bewoner zei: “Wel gezegd tegen mijn vrouw, ik ga niet meedoen. Vooral de onzekerheid in het begin was moeilijk.“

Deze bewoner deed wel mee, toen concreter werd wat de gevolgen voor hem zouden zijn .

Stap 3: Bewust worden van persoonlijke situatie

Op een gegeven moment zal er per gemeente en wijk bekend zijn welke opties voor aardgasvrij wonen kunnen worden geboden. Is er bijvoorbeeld een warmtenet beschikbaar in de wijk? Op dat moment wordt het voor bewoners duidelijker wat aardgasvrij wonen zal betekenen voor hun persoonlijke situatie. Bewoners moeten in deze fase op hoofdlijnen een idee krijgen van hoe aardgasvrij er voor hen uit zal komen te zien. Het zoeken naar meer gedetailleerde informatie komt pas in de volgende fase. Bewoners zullen naar de volgende fase gaan wanneer zij het gevoel hebben dat zij een inschatting kunnen maken of de alternatieven op hoofdlijnen voor hen urgent, haalbaar en aantrekkelijk genoeg zijn of niet.

+ Drijfveren die bewoners ervaren

Een bewoner zegt: ‘’En niet de burgers met een kluitje in het riet te sturen, net te doen alsof ze zo open zijn, en een groot feest maken van: Jongens, hiep hiep hoera, aardgasvrij, we doen koffie met gebak. En hiep hiep hoera, wat zijn we allemaal blij. Want dat is helemaal niet zo.’’. Dit geldt ook voor subsidies: ‘’Wees ook open en eerlijk over subsidies. Er werd gezegd dat er veel subsidie van het rijk was gekregen. En nu gaat overal het gerucht, ik weet ook niet of het zo is, dat de subsidie al op zou zijn. En ik denk, ze zijn net gestart.’’

Een andere veel genoemde drijfveer is de persoonlijke benadering van het team Aardgasvrij Purmerend. Bij vrijwel iedere bewoner is het team binnen geweest om samen met de bewoner te bespreken hoe de betreffende woning aardgasvrij kan worden gemaakt. ‘’Ieder huis is anders, je ontkomt er niet aan bij mensen thuis te komen’’, aldus één van de bewoners. Ook op bewonersavonden ervoeren verschillende bewoners dat er tijd was voor een persoonlijk gesprek. Wat bewoners ook prettig vinden, is dat ze kunnen laten berekenen wat ze voor warmte zouden betalen op basis van hun gasrekening.

Hoewel er aan de start van het traject er onvrede was bij bewoners over de aanpak van het team Aardgasvrij Purmerend (zie Paragraaf 3.2), geven bewoners nu aan vertrouwen te hebben in de aanpak en de mensen achter deze aanpak. Leden van het team worden op straat herkend en problemen worden ook informeel gedeeld. Dit komt mede doordat bewoners aangeven dat het team doet wat ze belooft. Als bewoners aankomen met een probleem wordt er ook echt actie ondernomen.

Een lid van het team aardgasvrij vertelt: ‘’Er was een situatie waarbij een aannemer de oprit had geblokkeerd van een stel waarbij de vrouw op het punt stond van bevallen. Dit werd aangekaart door de man van dit stel en het team heeft toen snel actie ondernomen waardoor de oprit weer vrij werd gemaakt.’’ Wat voor bewoners ook belangrijk is, dat het team makkelijk te benaderen is. Een bewoner vertelt dat na het huisbezoek hij een specifieke contactpersoon kreeg, waar hij zeer tevreden over was. Zo hoefde hij niet te zoeken naar wie hij moest bellen. Verder zeggen bewoners dat het team ook erg zichtbaar is in de wijk en dat je de leden makkelijk kunt aanspreken.

Meerdere bewoners geven aan dat ze blij zijn met de communicatie over de verschillende stappen in het proces naar aardgasvrij. Een bewoner zei: ‘’Ze zeggen, eerst doen we a, dan b en dan c en dan gebeurt dat vervolgens ook.’’ De modelwoning aan de Gasinjetstraat functioneert ook als proefwoning. Bewoners kunnen daar zien hoe de warmte via een stijgleiding de woning ingaat. Een bewoner zei: ‘’Je kan die stijgleiding lelijk vinden, maar je weet in ieder geval waar je aan toe bent.’’

Een bewoner ziet de actieve rol van de plaatselijke energie coöperatie als een belangrijke factor in het succes. “Het enthousiasme over energietransitie in Garijp startte met één trekker met een energieneutraal huis, niet uit het dorp afkomstig, die een groep mensen in Garijp meekreeg. Daaronder was ook het bestuur van het Dorpshuis. De groep startte een energiecoöperatie die het zonnepark oprichtte. Daarna besloot men deel te nemen aan het proeftuinenprogramma.”

Enkele geïnterviewden geven aan dat ze veel hebben gehad aan het inwinnen van informatie bij buurtbewoners. Ze zijn gaan kijken bij buurtbewoners die al wat verder waren en overleggen met elkaar over verschillende mogelijkheden in de woning. Ook met buurtbewoners die ze niet kenden, zijn ze gaan ‘netwerken’. De geïnterviewden geven aan dat er destijds nog maar weinig installateurs waren die hun vragen konden beantwoorden, dus zijn ze het zelf gaan uitzoeken. Gedurende die tijd is ook de energiecorporatie in het dorp ontstaan met dezelfde insteek: meer kennis vergaren en delen over woningverduurzaming. Nu is er het energiehuis in Middelstum, waar wordt gedemonstreerd wat er beschikbaar is op het vlak van isolatie en aardgasvrije alternatieven. Ook zijn er nu energiecoaches die in een bepaalde wijk van deur tot deur gaan om mensen te informeren.

+ Barrières die bewoners ervaren

Volgens meerdere bewoners hebben met name jongere bewoners weinig spaargeld of financiële middelen om over te gaan op aardgasvrij. Ook niet jonge bewoners denken dat jonge mensen (met kinderen) minder tijd hebben om zich te verdiepen in het onderwerp. Zij werken veel en hebben activiteiten in de avonden, denken geïnterviewden. ‘’Vooral jonge mensen hebben geen belang bij aardgasvrij. Zij hebben pas een nieuw huis, nieuwe cv, vaak beiden werkend. Ik ben gepensioneerd, krijg AOW en pensioen en ik heb net mijn hypotheek omgezet naar een gunstiger tarief’, aldus een bewoner.

Sommige bewoners associëren elektrisch koken met koken op keramische platen. Het duurt lang voordat deze platen zijn opgewarmd en afgekoeld. Men heeft hierdoor ook een negatief gevoel over koken op inductie, terwijl inductieplaten anders werken dan keramische platen. Daar komt bij dat sommige geïnterviewden dol zijn op koken op gas. ‘’Ik ben dol op vuur, op gas. Ik heb lang gespaard voor mijn droomoven, die ga ik niet opgeven.’ ‘Veiligheid speelt bij mij geen rol, ik ben kok, ik ben dol op vuur. Als het zover komt, koop ik gewoon een gasfles om op te koken.’

Deze barrière speelt voornamelijk bij bewoners van de proeftuin. In de pilotwijk wordt alles voor de bewoners bekostigd. Bewoners uit de proeftuin geven aan dat hoeveel ze uiteindelijk moeten gaan betalen een belangrijke reden zal zijn om wel of niet over te gaan. Bewoners vinden het lastig dat hier nog steeds geen duidelijkheid over is en dat het team Aardgasvrij Purmerend ook niet goed kan aangeven wanneer zij wel kunnen aangeven wat de kosten zullen zijn. ‘’Ik wil niet van het gas af want het kost alle twee de keren geld. Om eraf te raken kost een hoop geld en om die apparatuur aan te schaffen voor de stadsverwarming’’, aldus een bewoner. Een ander geeft aan: ‘’Het kost heel veel geld en het lever niets op. Het stort mensen in de armoede.’’

Er zijn verschillende alternatieven voor aardgas. Voor sommige geïnterviewden is de keuze voor een warmtenet niet duidelijk of logisch. Sommigen hebben slechte ervaringen met warmtenetten uit het verleden, of denken dat bijvoorbeeld waterstof een logischere optie zou zijn. ‘Er liggen al gasleidingen, waarom gebruiken we die niet voor waterstof?’, aldus een bewoner.

Bewoners die te maken hebben met een VvE vragen zich af wat er gebeurt wanneer zij persoonlijk wel willen overgaan op een aardgasvrije woning, maar de VvE dat als collectief niet ziet zitten. Of wat als de bewoner op de begane grond niet mee wil doen, maar er wel een aansluiting door zijn woning heen moet lopen om bij andere woningen te komen? Bewoners hebben het idee in ieder geval deels afhankelijk te zijn van wat de VVE besluit. Er kan veel variatie zitten in de leden van een VvE. Sommigen zijn bijvoorbeeld kapitaalkrachtiger dan anderen. ‘’Mensen met een niet-Nederlandse achtergrond zijn soms ook lastiger te betrekken omdat ze zich minder bezighouden met het onderwerp of het niet altijd even goed begrijpen’’, aldus een bewoner. Verder zijn sommige bewoners meer betrokken dan anderen. Een bewoner geeft aan dat er ook veel minder onderling contact is in zijn flat dan eerder door het snellere verloop. Een bewoner geeft aan dat er minder sociale cohesie is in het gebouw wat een onderling besluit ook kan bemoeilijken. 

Een aantal gesproken bewoners die onderdeel uitmaken van een appartementencomplex gaven aan nog weinig duidelijkheid te hebben over hoe een aardgasvrije woning er voor hen uit zou gaan zien. De modelwoning aan de Gasinjetstraat is een rijtjeswoning en is niet echt een goed voorbeeld hoe het er in een flat uit gaat zien.

Een bewoner geeft aan dat de gemeentelijke herindeling duurzame initiatieven in Eemsdelta vertraagt.

“We zijn nu onderdeel van de gemeente Eemsdelta. Loppersum deed veel bottom-up, daar waren goede wethouders, nu vanuit Delfzijl meer top-down: “wij bepalen wat goed is voor jullie.” Initiatieven die we vanuit de energiecoöperatie willen opstarten worden nu afgehouden. De aardgasvrije regeling is nu afgelopen. Eemsdelta heeft nog geen vergelijkbaar programma.”

Adviezen bewoners aan gemeente

Meerdere bewoners geven de gemeente als tip de communicatie rondom (de plannen voor) aardgasvrij wonen goed te regelen. Er worden tips gegeven over de inhoud van de communicatie (eerlijk, duidelijk over de mogelijkheden, duidelijkheid over subsidies).

  • “Goeie voorlichting kan een kracht zijn, mensen bij elkaar brengen, bewoners bij elkaar zetten, anders word je niet gestimuleerd. Je hebt altijd je eigen gedachtegang, is maar de vraag of dat klopt.”
  • “Goede communicatie met bewoners dat is punt één. En eerlijk zijn, daar ga ik vanuit dat ze dat zijn. Niet onder het tapijt vegen als je ergens geen antwoord kunt geven.”
  • “Goede communicatie daar staat alles mee. Als een vraag voor hen niet zo prettig is, moeten ze daar eerlijk over zijn. Zo van: dat weten we niet.”
    Ik denk dat veel mensen ook niet weten waar ze aan beginnen. Veel mensen denken “van gas af, ik hoef niet veel meer te betalen” en “ik doe iets goeds, dus ik doe maar meer”. Goede voorlichting is heel belangrijk. Voorlichting en communicatie.”
  • “Voor de gemeente: goede voorlichting en communicatie naar de betrokken toe.”
  • “Zorg voor communicatie!”

Over de vorm (bewonersavonden ook in het weekend, organiseer activiteiten per straat) wordt onder meer het volgende gezegd:

  • “Organiseer activiteiten per straat, waardoor er beter met elkaar in gesprek gegaan kan worden.”
  • “Zend niet alleen informatie, maar creëer ruimte voor vragen en dialoog.”
  • “Organiseer bijeenkomsten op een zaterdag en communiceer dit ruim op tijd zodat bewoners hun werk/privé er op aan kunnen passen.”
  • “Doe de uitnodiging voor de bijeenkomst per post en per mail.”
  • “Stuur een informatiebrief en nodig mensen als follow-up uit naar een bewonersbijeenkomst.”
  • Extra follow-up is het nogmaals bij mensen langsgaan om opnieuw de informatie te bespreken. Handig om hiervoor gericht afspraak met bewoners in te plannen zodat het ook uitkomt.”
  • “Meermaals van deur tot deur gaan komt over als verkooppraatje.”
  • “Wees als gemeente/uitvoerder goed beschikbaar en betrokken.”
  • “Stuur niet allereerst een mail, want bewoners lezen dit niet en kunnen de informatie niet goed plaatsen. Spreek mensen daarom eerst en stuur dan per mail nog informatie na.”
  • “Als een mail gestuurd wordt, dan moet er wel eerst al goed contact zijn waardoor de mail belangrijker wordt gevonden en aandacht krijgt.”

Er wordt meerdere keren aangegeven dat bewoners vaak niet weten wat er allemaal op hen afkomt, wat aardgasvrij in de praktijk gaat beteken. Ze hebben hiervoor hulp nodig van de gemeente.

  • “Mensen weten niet wat ze allemaal moeten doen, waar ze moeten beginnen. Gemeente moet stap verder gaan, wat zijn subsidiemogelijkheden, wat zijn mogelijkheden aardgasvrij worden. Gemeentes moeten potjes subsidie hebben, net als in Loppersum. Rijk kan goedkoop geld lenen. In plaats van roepen iedereen van gas af, en dan niks doen.”
  • “Bundel kennis over de mogelijk om van aardgas af te komen. is tegenwoordig al makkelijker dan je denkt. Zijn bezig een warmtepomp ketel te ontwikkelen waar je oude leidingen radiatoren kan laten zitten, hoef je niet een mega verbouwing te hebben.”
  • Bewoners hebben ook tips gegeven m.b.t. tot besluitvorming. Deze gaan over het goed afstemmen van de aardgasvrije transitie op de wensen van bewoners. Zo is er een tip over het goed opzetten van financieringsmogelijkheden, adviezen over duurzame maatregelen beter afstemmen op de wensen van bewoners en verschillende mogelijkheden bieden om van het aardgas af te gaan.
  • “Een goede financieringsregeling, zoals de renteloze lening. Lening zonder BKR toets. Maatregelen verdienen zich vaak terug, dus dan is een lening ook logisch. Hoeft niet allemaal subsidie te zijn. En indien mogelijk dus net als in Loppersum een lening op basis van vertrouwen, goede balans controle en vertrouwen.”
  • “Ik wil best zelf investeren in een aardgasvrije woning, maar er moeten maatregelen zijn die goed bij mijn woning passen. Ik zou er best voor openstaan als er nog een keer een energie-adviseur langskomt bij me. Mijn tip is verder om mensen beter op de hoogte te houden van de mogelijkheden qua verduurzaming van woningen. Het is een individueel proces waarbij mensen wel meer ondersteund zouden kunnen worden met goede informatie. Mijn suggestie is regelmatig een folder door de bus te doen met de laatste stand van zaken qua innovaties op duurzaam vlak, zodat het blijft leven bij bewoners. Nu is er één keer een aanbod gedaan, dat sloeg bij mij niet aan en nu blijft het stil”.
  • “Huurders moeten ook meer profijt hebben van aardgasvrij wonen.”
  • “Biedt ruimte voor alternatieve mogelijkheden om van het aardgas af te gaan.”

Nieuwsbrief

Op de hoogte blijven van de laatste updates op Energy.nl?

Nieuwsbrief(Vereist)
Meer informatie