Dit komt door verschillende beperkingen in de werking van het energiesysteem die ervoor kunnen zorgen dat juist het inperken van VHE de kosten en de CO2-uitstoot verminderen. In deze publicatie worden deze situaties en beperkingen op een rijtje gezet en geïllustreerd met voorbeelden. De voorbeelden laten zien hoe de werking van het elektriciteitssysteem kan worden geoptimaliseerd, met als schijnbaar tegenstrijdig resultaat dat het inperken van VHE zowel de kosten als de CO2-uitstoot vermindert.
Deze situaties kunnen optreden:
-
als gevolg van netwerkbeperkingen waardoor inefficiënte reallocaties van productiemiddelen nodig zijn indien VHE niet wordt beperkt,
-
als gevolg van een grotere behoefte aan op- en afschakelen van andere productie-eenheden,
-
als gevolg van voorraad- en beveiligingseisen waaraan gemakkelijker kan worden voldaan door VHE-inperking toe te staan.
Om te komen tot de meest kostenefficiënte en minst vervuilende werking van energiesystemen moet VHE-beperking niet worden gezien als een laatste redmiddel om de systeemzekerheid te behouden, maar moet VHE altijd optimaal door markten worden ingezet op basis van de werkelijke kosten. Door de inzet van VHE te beperken verschaft VHE flexibiliteit aan het elektriciteitssysteem, in plaats van andere flexopties die mogelijk duurder en minder schoon zijn. Als gevolg van de optimale inzet van VHE in het elektriciteitssysteem wordt VHE niet louter een majeure oorzaak van het flexibiliteitsprobleem, maar tevens een belangrijk deel van de oplossing.
