Duiding van de eindgebruikerskosten voor het aardgasvrij maken van Nederlandse woningen
Duiding van de resultaten uit het Datapakket Eindgebruikerskosten

De belangrijkste conclusies op basis van dit rapport zijn:

• Woningen met een A of B energielabel kunnen op basis van eindgebruikerskosten het meest kosteneffectief aardgasvrij worden gemaakt. Vanuit het eindgebruikerskostenperspectief is het te overwegen om bij de wijkaanpak te beginnen met deze energetisch betere woningen. Lessen in deze groep woningen kunnen helpen bij kostendaling en opschaling van installaties en infrastructuur, zodat dit later ook de kosteneffectiviteit voor andere woningen verbetert. Omdat deze woningen niet meer geïsoleerd hoeven te worden, kunnen geen lessen over effectiever isoleren worden getrokken, maar alleen over het aanbrengen van installatietechnische maatregelen.
• Hoewel puur vanuit eindgebruikerskostenoogpunt, label A en B woningen het meest aantrekkelijk zijn, kan het vanuit andere doelen belangrijk zijn om (ook) andere woningen aan te pakken. Het na-isoleren van E, F en G label woningen kan bijvoorbeeld helpen bij bestrijding van energiearmoede en zal per woning tot meer reductie van de energievraag en CO2-uitstoot leiden.
• Uit de eindgebruikerskostenberekening blijken warmtenetten zonder subsidie niet aantrekkelijk voor eindgebruikers zolang de warmtetarieven gekoppeld zijn aan de aardgasprijs. Een andere methode om warmtetarieven te bepalen, gebaseerd op kostprijs, kan er in bepaalde wijken toe leiden dat de aantrekkelijkheid van deze optie voor eindgebruikers verbeteren. Dit hangt sterk af van de gekozen methode en de specifieke kenmerken van de wijk.
• Kostendaling zoals voorzien in het Klimaatakkoord zijn belangrijk om gunstigere eindgebruikerskosten te realiseren in 2030 en de vraag naar (investerings-)subsidie te verlagen. Gekeken naar eindgebruikerskosten zullen woningeigenaren niet snel kiezen voor extra isolatie. Zolang er nog geen kostendaling optreedt voor isoleren, is subsidiëring van isolatie noodzakelijk om isolatie kosteneffectief te maken voor gebouweigenaren en -gebruikers.
• Bij de verduurzaming van de (sociale) huursector moet integraal gekeken worden naar de kostenverdeling tussen verhuurder, huurder en Rijksoverheid. Deze kostenverdeling is nu afhankelijk van de wijze van doorbereken van investeringen in de huurprijs, omdat algemeen geldende uitgangspunten voor deze kosten- verdeling ontbreken. Zulke uitgangspunten kunnen handreikingen geven voor de wijze waarop verhuurders de huur verhogen na energetische verbetering van de woning.